Monstrancje, kielichy mszalne, cyboria, pacyfikały, relikwiarze, lichtarze, oprawy ksiąg liturgicznych należące do Muzeum Diecezjalnego i parafii z terenu Diecezji Siedleckiej tworzą znaczący zbiór argentariów na Podlasiu. Zbiory muzealne zostały w ostatnim roku poddane reinwentaryzacji i ujawniły różnorodność obiektów wykonanych z metali szlachetnych i półszlachetnych. Badania pozamuzealne miały miejsce w kilkunastu z 247 parafii zlokalizowanych na terenie diecezji. Kwerendę przeprowadzono w następujących siedleckiej Katedrze i kościołach parafialnych: św. Anny w Białej Podlaskiej, Narodzenia NMP w Białej Podlaskiej, w Horbowie, Huszczy, Janowie Podlaskim, Komarówce Podlaskiej, Mokobodach, Mordach, Ulanie, Wohyniu, Woskrzenicach, Zbuczynie oraz w dwóch poklasztornych kościołach w Łukowie. Odwiedziny tylko kilku miejsc wykazały konieczność pełnej inwentaryzacji wycofanych z liturgii obiektów sztuki złotniczej, aby ocalić je od zapomnienia i przekazać kolejnym pokoleniom.

Zaprezentowane na Wystawie złotnictwo wykonane pomiędzy końcem XVI w. a 1 poł. XX wieku, pochodzi zarówno ze znanych europejskich warsztatów augsburskich czy lyońskich, jak i rodzimych m.in. Karol Filip Malcz, Tomasz Utracki, Michał Michałowski, Teodor Werner, Wincenty Bogarczyk czy wyroby XIX- wiecznych warszawskich fabryk Fraget czy Norblin. Reinwentaryzacja złotnictwa pozwoliła także rozróżnić wyroby łacińskie, unickie czy prawosławne. Opisano znajdujące się na wielu przedmiotach inskrypcje, znaki złotnicze, probiercze, przedstawienia heraldyczne, świadczące o historii przedmiotów oraz o trosce i hojności ofiarodawców duchownych i świeckich.

Złotnictwo zaprezentowane na Wystawie Splendor Podlasia zostało usystematyzowane chronologicznie. Najstarszym obiektem jest zegar datowany na lata 1580-1630 wykonany w Augsburgu, który został ofiarowany do zbiorów muzealnych przez jednego z proboszczów diecezji. Niezwykle dekoracyjna jest monstrancja pochodząca z Łukowa datowana na 1707 rok, a jej pełnoplastyczne figury św. Stanisława bpa i aniołów wskazują, że jej twórca szukał inspiracji w dziełach G. Berniniego. Ze względu na bogate kameryzowanie wyróżnia się janowska monstrancja zw. diamentową (1735). To tylko kilka przykładów, które mamy nadzieję zachęcą do podróży w fantastyczny świat rzemiosła artystycznego.

Wpisanie w wyszukiwarkę nazwy rodzaju obiektu, miejscowości czy element techniki na stronie Wystawy daje możliwość dotarcia do informacji o wybranym przedmiocie lub jego aspekcie. Fotografie z funkcją powiększenia umożliwiają przypatrzenie się detalom, zaś opis zabytku wskazuje zarówno na elementy techniczne powstania obiektu, jak i na jego historię.

W trudnym dla muzealnictwa roku 2020 zachęcamy do zapoznania się z tą, pełną splendoru i fachowych niuansów, częścią kulturowego i religijnego dziedzictwa Podlasia za pomocą komputerowych ekranów, a w niedalekiej przyszłości, mamy nadzieję na realne spotkanie w salach naszej Placówki.